Sundalo, Naputulan ng Braso sa Isang Engkwentro sa Davao Oriental!
Tungkulin ng mga sundalo na protektahan ang taong bayan sa mga taong gumagamit ng dahås at tutol sa mga panukala ng pamahalaan. Handa silang mag-buwis ng kanilang buhay para sa bayan.

Ang sundalong naputulan ng braso at nananatiling lumalaban sa buhay ay si Sgt. Ariel Reyes. Nangyari ito noong Abril 18, 2019 sa lugar sa Davao Oriental. Nagsimula umano ang putukån nang bandang alas-singko ng madalaring araw. Hindi niya namalayan na nasa harap na niya kalaban at doon sumåbog ang kanyang m40. Hindi niya alam ang nangyari, inakala niya na ayos lang siya ngunit ng makita niya ay wala na ang kanyang kaliwang braso maging ang kanan ay sugåtan na din.

“May engkwentro noong April 18, 2019 sa Davao Oriental. Mga alas singko ‘yun, madilim pa. Nagsimula na magputukan. That time, nasa unahan kami, kami ang unang nakita ng kalaban.
Pag unang putok, sabi ng kalaban, “Drop!” Nakita ko yung kalaban sa harap ko. Doon sumabog ‘yung m40 ko. Hindi ko namalayan.
Akala ko ok lang ako. Parang na-war shock yung katawan ko. Pagtingin ko sa kaliwang kamay ko, wala na. Pati yung kanan ko injured na rin.
Napatingin ako sa langit at sinasabi ko na ‘Lord hindi ko pa time. Kaya ko pa to. May naghihintay pa sa akin.’
Yung dugo ko grabe yung pagtagas. Gumapang kami papunta sa safety area.
Kinakausap ko yung kasama ko. Pero sa tenga ko wala na, puro dugo na. Nawasak pala yung eardrum ko.
That time, ayoko nang pumikit. Ayoko talagang manghina. Baka pagpikit hindi na ako magising.”
Isang matatag at malakas ang loob na sundalo naman ang nagbahagi ng kanyang napagdaanan sa pagiging sundalo at kung paano siya nakipaglaban para sa kapakanan ng kanyang mga kababayan. Isinalaysay niya kung paano naputol ang kanyang braso sa pakikipaglaban.


Pag unang putok, sabi ng kalaban, “Drop!” Nakita ko yung kalaban sa harap ko. Doon sumabog ‘yung m40 ko. Hindi ko namalayan.
Akala ko ok lang ako. Parang na-war shock yung katawan ko. Pagtingin ko sa kaliwang kamay ko, wala na. Pati yung kanan ko injured na rin.
Yung dugo ko grabe yung pagtagas. Gumapang kami papunta sa safety area.
Kinakausap ko yung kasama ko. Pero sa tenga ko wala na, puro dugo na. Nawasak pala yung eardrum ko.
That time, ayoko nang pumikit. Ayoko talagang manghina. Baka pagpikit hindi na ako magising.”
No comments